Η Σχοινούσα είναι ένα νησί 9 τ.χλμ, νότια της Νάξου, ανήκει στο σύμπλεγμα των Μικρών Κυκλάδων και παρότι νησί έχει παραδοσιακά γεωργική παραγωγή. Η φάβα είναι ένα από τα προϊόντα που οι κάτοικοί του πάντα καλλιεργούσαν, για προσωπική κυρίως κατανάλωση. Η καλλιέργειά της αναβιώνει και παίρνει έδαφος τα τελευταία χρόνια.

Από λίγους σπόρους που είχαν κρατήσει κάποιοι παππούδες, αποφάσισαν μερικοί νεότεροι να αναστήσουν την καλλιέργεια και να τη γνωρίσουν στο κοινό. Ο Μανώλης Κωβαίος είναι ένας από αυτούς. Μας μίλησε για τη δυσκολία της παραγωγής, για τη μικρή απαίτηση σε βροχή που έχει το φυτό Μάρτη και Απρίλη, που αν δεν ικανοποιηθεί καταστρέφεται η παραγωγή, για την έλλειψη οποιουδήποτε φυτοφάρμακου και χωρίς χρήση λιπασμάτων.

Ο σπόρος της ανήκει στην ποικιλία Κατσούνι (pisum sativum. Είναι τόσο αγνή όσο και το χώμα που την γεννάει και δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός της ως "ο χρυσός της Σχοινούσας"

Προέρχεται από τα αφυδατωμένα σπέρματα αρακά, περιέχει ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά υδατανθράκων (63%) και πρωτεϊνών (20%), γεγονός που την αναβαθμίζει διατροφικά αφού αποτελεί πλούσια πηγή φυτικών πρωτεϊνών.

Η πλούσια περιεκτικότητά της σε διαλυτές φυτικές ίνες την κάνουν ένα ιδανικό τρόφιμο για τη διατήρηση των επιπέδων του σακχάρου και της χοληστερίνης του αίματος σε φυσιολογικά επίπεδα, την ομαλή και φυσιολογική λειτουργία του γαστρεντερικού συστήματος και την πρόληψη χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος του παχέος εντέρου.

Όλα αυτά τα οφέλη αποδίδονται από ένα τρόφιμο που ανά μερίδα 100 γρ. αποδίδει μικρή ποσότητα θερμίδων (85 για την ακρίβεια) επιβαρύνοντας έτσι ελάχιστα το καθημερινό μας γεύμα. Ειδικά σε περιπτώσεις υιοθέτησης χορτοφαγικών σχημάτων ή σε περιόδους θρησκευτικής νηστείας η φάβα αποτελεί εξαίσιο υποκατάστατο του κρέατος.

Η ετήσια παραγωγή κυμαίνεται από 6 ως 15 τόνους – ανάλογα τον καιρό – και με μια φύρα 25% για τη συλλογή του σπόρου της επόμενης χρονιάς, οδηγούμαστε σε μια μέση ετήσια παραγωγή 20 τόνων που μ’ αυτούς ξεκινά ο αγώνας του νησιού για να αναδείξει τη Φάβα Σχοινούσας.